Mel Lallande (Małgorzata Bajorska) pochodzi z Przemyśla, tam też dorastała. Na poważnie pisze od sześciu lat. Studiowała filologię polską ze specjalnością edytorsko-medialną. Jest początkującą autorką – choć napisała dziesięć książek, to wydała dopiero trzy: „Humanistów w kosmosie”, „Choroby duszy” i „Tomik I poezji nieistniejącej, czyli “Wiersze o pierwiastkach”.

12 maja została wydana przeprowadzona z nią rozmowa w gazecie – „Życie Podkarpackie”. A 18 sierpnia miała spotkanie w Pedagogicznej Bibliotece  w Przemyślu. Autorka w domu ma ponad tysiąc książek. Czyta science fiction, klasykę i książki popularnonaukowe. Oprócz literatury inną jej pasją są podróże. Zwiedziła ponad dwadzieścia państw, w tym między innym: Egipt, Tunezję i Turcję. Marzy o podróży do Peru. Wielka fanka serialu „Doctor Who”.

Mel Lallande (Małgorzata Bajorska) i jej książki:

Dotychczas wydane:

“Humaniści w kosmosie” składa się z sześciu opowiadań, które dotyczą między innymi: zmian klimatycznych (i z tego, co w nich wynika na przełomie kilku wieków), Sztucznych Inteligencji, które „żyją” w przedmiotach codziennego użytku, czegoś podobnego do odwróconej „Seksmisji”, dotyczącą świata, w którym przeżyli tylko mężczyźni czy kilku naukowców, którzy perorują na różne tematy po tym, jak się rozbili na obcej planecie. Tytułowe opowiadanie inspirowane jest „Edenem” Stanisława Lema.

„Choroby duszy” opowiada o chorobach psychicznych. Początkowo miała być horrorem filozoficznym i nazywać się „Nie patrz w bok” (teraz – „Choroby duszy”), ale ostatecznie została powieścią psychologiczną. Opowiada o Amandzie, którą gnębią głosy, Veronicę, otoczoną przez aurę depresji i Melissę, prawie złożoną do grobu przez bulimię. Przetłumaczono ją na język angielski i zamieszczono na Amazonie. Ta powieść inspirowana jest „Szklanym Kloszem” Sylvii Plath.

Ostatnią wydaną przez nią książka, to wiersze o pierwiastkach, następuje tutaj ich antropomorfizacja. Pierwiastki czują, myślą i robią to, co ludzie. Zdjęcie do okładki dwóch ostatnich książek zostało zrobione przez autorkę. Innymi książkami napisanymi przez nią są (ukończyła dziesięć książek): seria „Podróże w czasie” – historia policjantki trafiającej do różnych epok, aby znaleźć mordercę, czy krzyżówki o klasyce literatury.

Przeczytajcie, co mówi autorka:

Od kiedy Pani pisze?

Zaczęłam pisać wiersze jeszcze w podstawówce. Na poważnie zaczęłam pisać w 2016 r. Napisałam pierwszą książkę, która nie znalazła pochlebstw w wydawnictwach. Teraz wiem z pewnością, że była kiepska i dobrze się stało, że usunęłam ją.

Kto jest Pani inspiracją?

Moją inspiracją są inni pisarze fantastyki: Philip Dick, Margaret Atwood, Isaac Asimow czy Terry Pratchett.

Pani dorobek artystyczny?

Napisałam dziesięć książek, w tym trzy zostały wydane, a dwie kolejne będą do sprzedaży w tym roku. Najbardziej moralizatorska jest książka „Choroby duszy”, opowiada o współczesnych problemach ludzi, czyli chorób psychicznych.

Pani gatunek literacki?

Zdecydowanie jest to science fiction, ponieważ najwięcej przeczytałam właśnie książek fantastycznych. To jedyny gatunek, który daje pełne prawo do pochwalenia się swoją wyobraźnią. W fantastyce może zdarzyć się wszystko i nic, pozostałe gatunki są ograniczone.

Jest Pani laureatką konkursów literackich lub innych plebiscytów?

Wygrałam kilka małych konkursów, w których nagrodą były książki.

Krótko o Pani książkach?

„Humaniści w kosmosie” to zbiór sześciu opowiadań. Podejmuje takie zagadnienia jak: zmiany klimatyczne, inteligencja przedmiotów, feminizm czy pogadanki na temat kosmitów (jacy byliby gdybyśmy ich spotkali. „Choroby duszy” to opowieść o osobach chorych psychicznie. Bohaterki to Amanda, dniami i nocami słyszy głosy, Veronicę, którą otacza aura depresji i Melissa, którą bulimia prawie zabiła. „Tomik I poezji nieistniejącej, czyli wiersze o pierwiastkach” to antropomorfizacja pierwiastków. Czują, myślą i robią to, co ludzie.

Kilka zdań o najnowszej książce?

To zależy, co rozumiemy pod postacią najnowszej książki. Aktualnie do wydania w tym roku są dwie: „Podróże w czasie” i „Pani Śmierć. Turniej Międzygalaktyczny”. Ostatnio napisana jest o krzyżówkach, a najnowsza, którą piszę to kolejna część serii „Podróże w czasie”.

Jakie ma Pani plany na najbliższą przyszłość?

Oczywiście dalej będę kontynuowała pisanie książek. Ciągle wymyślam nowe książki.

Słowo dla pisarzy i czytelników od Pani?

„Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś”. – Mark Twain. Pozdrawiam wszystkich czytelników moich książek i tego wywiadu.