Aleksandra Ziętek “Należymy do Siebie”. Jak wygląda miłość, gdzie cały czas jest coś na przekór, mimo że kobieta i mężczyzna bardzo się kochają? Czy miłość przetrwa podczas gdy jest choroba, ciągły strach o przyszłość, która przyćmiewa szczęście? Strach i gonitwa za szczęściem, niepewność i ogromne pragnienie radości, nasycają parę kochających się osób.
Powieść ta przedstawia życie Joanny, która jest okaleczona przez los, zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Zakochuje się ona w niejakim Jace, który ma niemal wszystko, własną firmę, pieniądze, nie ma problemu ze zdobywaniem kobiet. Wydaje się, że nieszczęśliwa Joanna, która boryka się z trudnościami życiowymi, nie może liczyć na to, że jej los się mieni, że spotka miłość swojego życia. Pragnie mieć także dziecko, lecz lekarze twierdzą, że to niemożliwe.
Aleksandra Ziętek “Należymy do Siebie”
Jednak życie jest przewrotne i nigdy nie wiemy, co tak naprawdę zgotuje nam los. Niestrudzona bohaterka, w głębi duszy, liczy na to, że w końcu jej się uda, a jej marzenia będą się spełniały. Tym bardziej że, nie ma wygórowanych oczekiwań od życia, prócz szczęśliwej rodziny i zdrowia.
Powieść Aleksandry Ziętek, to romans, który jest nasycony miłością, erotyzmem, marzeniami, romantyzmem. To również psychologiczna walka bohaterki z własną osobą, walko z niepowodzeniami i cierpieniem. Jest tutaj nadzieja, ale także zwątpienia, są uniesienia radości, jak też wiele smutku i porażek.
Momentami mamy do czynienia z thrillerem czy też powieścią kryminalną, ale również jest to powieść obyczajowa, melodramat. Akcja tej powieści toczy się w sposób dosyć dynamiczny, treść nasycona licznymi dialogami, oddaje klimat ciągle żywej fabuły. Autorka przedstawia konkretne wydarzenia, płynnymi i rzeczowymi zdaniami, bez nadmiernej kwiecistości. Zatem, nie gubimy tutaj wątku z powodu zbyt długich opisów.
Momentami mamy do czynienia, z czymś, co przypomina nam wiele nastrojów, zachowań ludzkich, które doprowadzają raz do tragedii, innym razem do radości, a także skłaniają do zamyślenia.
Jest tutaj sporo przemocy i zbliżeń, gdzie seks jest dosyć wyrazisty i to rzecz jasna, oznacza, że książka nie jest przeznaczona dla dzieci i niepełnoletniej młodzieży. Jednak został zachowany umiar z tymi “dorosłymi” treściami.
Czytając, można sobie zadać pytanie – do czego może doprowadzać zemsta, zazdrość, chorobliwa miłość? Jak się zachowuje osoba, która myśli, że kocha i nie potrafi zrozumieć, że ktoś, za kim szaleje, nie podziela jej uczuć? W książce jest też trochę zachowania, które przypomina psychozę i fanatyzm, na punkcie drugiej osoby. No i oczywiście zazdrość.
Aleksandra Ziętek dosyć umiejętnie pokazuje nam poszczególne wątki, w których postaci są tak dobrane, że można wśród nich rozróżnić, psychopatyczne osobowości, jak też delikatne charaktery. To sprawia, że treść przybiera charakter psychologiczny, jest obrazem zachowania ludzi z różnymi statusami społecznymi, różnoraką odpornością psychiczną na stres oraz jest wiele innych wątków i zdarzeń, które wbijają się momentami w naszą wyobraźnię.
Generalnie jeśli lubicie sensację, thriller czy też opowieści o psychopatach i różnych tragizmach życiowych, to książka powinna się Wam spodobać. No i jak wspomniałem wcześniej, jest też erotyka i obraz miłości zarówno tragicznej, jak i też szczęśliwej. Są również wątki gangsterskie, mamy do czynienia z porwaniem i torturowaniem bohaterki Joanny.
Myślę, że powieść zadowoli zarówno męską jak i damską część czytelników. Aczkolwiek osobiście uważam, że nieco brakuje w tej powieści czegoś, co mogłoby być przysłowiową „kropką nad I”. Chyba jednak ta mieszanina gatunków literackich, niezbyt się udała autorce, co nie oznacza, że fabuła nie jest ciekawa. Czy jest książka drastyczna? Może troszeczkę, lecz nie do tego stopnia, żeby jakoś poważnie się bać. Czy będziemy mieli po niej jakieś przemyślenia? Myślę, że jest kilka aspektów w treści, które mogą spowodować głębsze zastanowienie się nad nimi.
Najzwyczajniej książkę trzeba przeczytać i wtedy sami sobie odpowiecie na wszelkie pytania.
Książkę można zakupić na stronie Editiored: Należymy do siebie
Czytaj również o autorce: Aleksandra Ziętek – początkowo pisałam w zeszycie...
