Katarzyna Droga w swojej powieści, która nawiązuje do życia i twórczości Heleny Mniszkównej, jednej z najpopularniejszych powieściopisarek w Polsce. Ta poniekąd biograficzna opowieść, to piękny obraz życia Autorki, jakże znanej powieści pt. „Trędowata”.

Historia pełna wzruszeń i ciekawych anegdot z życia Mniszkównej, potrafi wzruszyć i sprawi przyjemność czytania na najwyższym poziomie. Bo zarówno styl, w jakim została przedstawiona historia pisarki „Trędowatej”, jak też wszystkie wątki z jej życia stanowią całą gamę emocji. I jest to jedna lepszych powieści o charakterze biograficznym, jaką osobiście czytałem. Może dlatego, że Katarzyna Droga skupiła się na prozaicznych aspektach z życia pisarki, a nie tylko na jej dokonaniach, czy twórczości. Obraz zwyczajnej i uczuciowej kobiety, to dominujące barwy w tym tomie.

Katarzyna Droga „Mniszkówna”

Jest to idealna lektura dla osób, które lubią obyczajowy świat literacki i jednoczenie, chcących poznać fakty dotyczące bohaterów, którzy niegdyś żyli i przysłużyli się kulturze polskiej. Bo zapewne historia życiowa Heleny Mniszkównej również taka była. Jej twórczość doceniał sam Bolesław Prus, a ona była także aktywna społecznie. Ale o tym wszystkim oczywiście przeczytacie w powieści, a i też zapewne wielu z Was zna historię tej wybitnej pisarki.

Książka zapewne przyciągnie uwagę kobiet, bowiem to romantyczny, bym powiedział, kąsek literacki. Całość, to literatura napisana z zaangażowaniem i tak, byśmy poczuli atmosferę tamtych czasów. A były to trudne momentami okresy, bo przecież Wojna Polsko-Bolszewicka, potem perturbacje rządowe w Polsce, aż II Wojnę Światową. Właśnie ten czas, to zakres akcji toczącej się w powieści.

Czytałem już kilka powieści Katarzyny Drogi i zawsze wyczuwałem w nich „ciepło”. Tak też jest w tytule „Opowieść o Helenie Mniszkównej, autorki Trędowatej”. I tym bardziej dobrze, bo przy okazji poznaję historię, która wydarzyła się naprawdę.

Z dala od zgiełku technologii i ciągłego pośpiechu za życiem, karierą i pieniędzmi. Tak sobie wyobraziłem świat w tej powieści i to było przyjemne uczucie. Czasem, a nawet częściej jest potrzebne człowiekowi coś takiego zwykłego i życiowego, żeby odetchnąć i utożsamić się z pięknem każdej chwili. Takie właśnie myśli od razu mi się pojawiły, gdy przeczytałem całość tej opowieści. Nawet jeśli to były czasy tragiczne dla Polski, to jednak Katarzyna Droga skupiła moją uwagę na pięknie. I tak też, przez to właśnie można polecić książkę dla tych, którzy chcą się uspokoić i uzupełnić wiedzę nawet historyczną, bo przecież tej historii też trochę tutaj mamy. Może nie są to obszernie opisane fakty, ale codzienne życie w tamtych czasach, to też historia. Historią są także przyzwyczajenia i styl, byt ludzi z okresu międzywojennej Polski, o czym też czytamy.

Powieść smutna i dokładnie takie uczucie miałem, gdy zamknąłem ostatnią stronę. Trudne czasy i okoliczność w Polsce? Czy to był powód? Być może, ale też fakt, że dobrzy ludzie, tacy jak Helena Mniszkówna, mają najczęściej życie usłane różnymi tragizmami. Brzmi to, jakby życie pisarki było takie przez cały czas, ale na szczęście nie i tylko moja refleksja, która mnie nawiedziła przy okazji.

Jeszcze chwilę minęło, zanim powróciłem do czasów współczesnych i tym samym podkreślam wartość tej lektury, gdyż faktycznie to podróż w czasie i zamiana realiów współczesnych, na realia przedwojenne. Ta sztuka udała się Autorce książki w stu procentach. Całą treść została napisana z uczuciem, takie również odniosłem wrażenie. Ma swój niepowtarzalny klimat i zapewne jest wyrazem szacunku dla bohaterki Heleny Mniszkówny, której to książki do tej pory są wznawiane w drukarniach na całym świecie.

Książka dostępna na stronie Wydawnictwo Zwierciadło