Życie i twórczość pisarzy, to szereg zmagań z własną osobą i swoją psychiką. Najtrudniej jest gdy się chce pisać o wszystkim na raz, lecz nie ma się w danej chwili pomysłu na konstrukcję treści w takiej oprawie, aby przyciągała uwagę czytelnika.

Pisarze wiedzą doskonale, jak to jest. To po prostu uzależnienie, ale takie pozytywne, które może dać jedynie korzyści z tego, wydawałoby się nudnego i czasochłonnego zajęcia. Bowiem aby tekst był czytelny i do zaakceptowania, to jednak trzeba pisać poprawnie językowo. Nawet jeśli piszemy na banalne tematy, które mogą nie być zbyt popularne i przyciągać uwagi, to jednak styl, w jakim dana treść jest przedstawiana, może wiele dobrego dokonać.

Każdy z nas uczy się pisać przez całe życie, nawet dyplomowani poloniści, choćby dlatego, że wciąż zmieniają się trendy językowe i trzeba nadążać za nowoczesną modą. Młodzi zazwyczaj ludzie, to ta część społeczeństwa, która jest źródłem powstawania nowych określeń i wyrazów. A pisarze? Po prostu wychwytują te trendy, by nadążyć za tokiem rozumowania wszystkich odbiorców. Dobry pisarz, to taki, który pisze nowocześnie, a nawet nie boi się błędów. Błędy można poprawić, lecz sam zamysł i fabuła nie zmieni się, a to właśnie klucz dotarcia do czytelnika.

Na pewno należy podkreślać treści poprzez cudzysłowie, pogrubienia, wykrzykniki i inne znaki oraz podkreślenia. Wszystko zależy od tego, w jaki sposób chcemy dotrzeć do czytelnika. A najlepsze w pisaniu powieści, artykułów i innych, jest możliwość manipulacji słowami. Właśnie taka zabawa słowami jest najbardziej ekscytująca dla piszącego.

Jednak nie zmienia to faktu, że pewna struktura tekstu musi mieć elementy powszechnie przyjętych zasad. Temat struktury tekstu, to dosyć długa lekcja dla pisarzy. Zależy on od rodzaju treści i całego pomysłu.

Ważna jest unikalność tekstu (jedyny w swoim rodzaju, niepowtarzalny; unikatowy) i jego merytoryka (słowo te nie znajduje się rzekomo w słowniku języka polskiego, ale można zastąpić np. jako “tekst merytoryczny” czyli dotyczący istoty rzeczy, treści, a nie formy; istotny, treściowy).

Tekst unikalny

To przede wszystkim taki tekst, który piszemy we własnym stylu i nie powielamy innych, już publikowanych treści. Owszem jeśli tekst wymaga zastosowania encyklopedycznych czy też ogólnie przyjętych pojęć, to po prostu cytujemy z podaniem źródła. To uświadamia czytelnikom, że dana reguła, temat nie są wyssane z palca przez autora i mają swoje wyjaśnienia w ogólnych słownikach, do których dostęp ma każdy.

Tekst merytoryczny

To taki, który jest spójny w całości, ściśle związany z danym faktem, zagadnieniem, czy też jest odpowiednio ułożony pod względem dat i pojęć.

Tak naprawdę, każdy tekst ma swój charakter i posiada obie cechy. Widz polega na tym, jak przedstawiamy daną sytuację zawartą w treści. To ma wpływ na całość treści i na to czy będzie ona ciekawa.

To tytułem wstępu albo porady dla tych, którzy chcą zacząć pisać własne niepowtarzalne teksty albo nawet książki.

Zapraszamy do kolejnej części cyklu “Na temat pisania” już wkrótce.